Donderdag 24 februari 2011 Teiresias LEEFT



Ik zie Teiresias na bijna vier weken weer terug. Natuurlijk is de voorstelling in de tussentijd gegroeid en natuurlijk ben ik blij dat het zo is en natuurlijk ben ik gevleid als iedereen blij is om mij weer te zien. Er moeten dagen zijn geweest dat Tereisias stilstond in zijn groei en dat het onduidelijk was hoe het verder moest. Maar ik merk er niks van. Het hart van het verhaal is blijven kloppen ook al zijn veel teksten om het verhaal te vertellen verdwenen of op zijn gunstigst van plek veranderd. Gelukkig herken ik Teiresias nog. De rimram is er af. Er zit lucht in de vertelling. Soms is het ook gewoon om te lachen dat iemand blind is en zich daardoor anders gedraagt dan een ziende. En dan is het ook ontroerend leuk als een blinde opeens weer kan zien en zich geen raad weet met zijn eigen schaduw. In de Noorderkerk hangt gelukkig nog de walm van gekookte aardappelen en de reuk van gebakken spekjes  Wil zet me helemaal op het spoor als hij zegt: "Teiresias gaat niet over zien of niet zien. Teiresias gaat over ZIJN."



Inloopscene. Terwijl het publiek binnen komt zijn alleen de blinden Jempie, Lidy en Jan op het toneel. Ieder doet zijn eigen ding. Jempie scharrelt wat rond. Lidy schilt aardappelen. Jan blaast ballonnen op die hij ophangt en Uska, de hond van Lidy, weet niet beter.  





Peter komt uit de ijskast als Oidipous die net zijn ogen heeft uitgestoken omdat Teiresias hem verteld heeft dat hij zijn vader heeft vermoord en zijn moeder heeft geneukt.



Teiresias kan weer zien en vertrouwt zijn eigen schaduw niet

Orpheus kijkt om en verliest Eurydice

Ana als de blinde ballerina die vooral haar mond houdt omdat ze braille leest.
Voor meer foto's zie: https://picasaweb.google.com/noranorabey/Teiresias5240211?authkey=Gv1sRgCMqW1IXnuc21_QE#